Η απληστία δεν βρίσκεται μόνο στην εμμονή για συλλογή υλικών αγαθών.Ανάλογα βρίσκεται και η εμμονή στην προσωπική μας διαφήμιση,στην φήμη δηλαδή.Πλέον,δεν μας ενδιαφέρει να είναι θετική κριτική και διαφήμιση,μας ικανοποιεί και η αρνητική διαφήμιση.Όσο πιο πολλοί μας βρίζουν και κατακρίνουν τόσο πιο πολύ μας διαφημίζουν.Είναι μια τεχνική που όλο και περισσότεροι πολλοί χρησιμοποιούν για να κερδίσουν έδαφος στο θέμα της φήμης και διασημότητας.
Απληστία είναι.Η κουλτούρα της απληστίας και του αρνητισμού μας έφερε εδώ και άνθρωποι με «γνώσεις»,που τελείωσαν Πανεπιστήμια και σχολές έμαθαν να χρησιμοποιούν κάθε τι αρνητικό για την προσωπική τους επιτυχία και μόνο.Μαθαίνουν όλες τις ρητορικές τεχνικές,μακιαβελλικές τακτικές εμπλουτισμένες με φασιστικές προπαγάνδες και όσο πιο πολύ τις χρησιμοποιούν τόσο πιο εθισμένοι γίνονται.
Γιατί θέλουμε φήμη?Γιατί γινόμαστε γνωστοί σε ένα ευρύ κοινό.Και ποιό το κέρδος?Το κέρδος είναι οτι είμαστε 7 δις σε αυτό τον πλανήτη,το να ξεχωρίσεις στην εποχή του μάρκετινγκ και των διαφημιστών σε κάνει διάσημο και άρα κοινά αποδεχτό,δηλαδή κάνει την ζωή σου πιο έυκολη.Είσαι αναγνωρίσιμος,κι άλλοι θα θελήσουν να σε χρησιμοποιήσουν επειδή είσαι διάσημος.Δεν έμαθες να ζείς,άρα το να κάνεις την ζωή σου έυκολη μέσω αυτής της μεθόδου είναι η λύση σου.Δεν σε νοιάζει πόσο επιβαρύνεις την κοινωνία που ζείς,αφού προφανώς δεν ενδιαφέρεσαι για το κοινό καλό και των συνανθρώπων σου,αφού το θέμα είναι μόνο η προσωπική δημοσιότητα η οποία θα προέρθει ενεργοποιώντας αρνητικά αντίμετρα και μεθόδους.
George Orwell: «Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος, όχι ζωντανός»
Η Ανδρική Ασθένεια
Παρατηρήστε.Παρατηρήστε τι σας έχουν μάθει,τι έχετε μάθει μόνο σας,τι άλλο υπάρχει στον κόσμο,γιατί υπάρχει?Είστε ικανοποιημένοι απο το είδος και το ύφος της κοινωνίας που έχουμε?Ποιός έχει το δικαίωμα να οριοθετεί την ζωή σου και γιατί?Γιατί νιώθεις την ανάγκη να κυριαρχείς πάνω σε άλλους και όχι να συνυπάρχεις?Αυτό το παιχνίδι κυριαρχίας και δύναμης που θές να παίξεις νομίζεις δεν είναι αμφίδρομο?Στα παιχνίδια εξουσίας,δύναμης και ιδεολογιών τα θύματα είναι πάντα οι άνθρωποι και ότι βρεθεί στο διάβα τους.Γεμίσαμε το μυαλό μας δόγματα,ακόμα και για να σπάσουμε άλλα δόγματα δημιουργούμε καινούργια.Ακόμα και η Αναρχία έχει κρατήσει εθυμοτυπικά (..!..) και δυσειδεμονίες,πολλοί έχουν απλά βάλει την ταμπέλα στον εαυτό τους και αυτοδιαφημίζονται.Υπάρχει ένας ορισμός και μόνο,τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες και οι δικαιολογίες είναι αυτό στο οποίο έχουμε εκπαιδευτεί καλύτερα απο οτιδήποτε άλλο στην ζωή μας να χρησιμοποιούμε.
Αναθέτουμε συνεχώς ευθύνες,στο παράλληλο σύμπαν,στην ζέστη,στους πολιτικούς,στους τραπεζίτες,στη ζωή,στη φύση,αλλά ποτέ δεν φταίμε εμείς οι ίδιοι και ο δικός μας τρόπος σκέψης.Φτάνουμε σε εκείνο το σημείο της στασιμότητας που θεωρούμε πως ξέρουμε τα πάντα ή όσα χρειαζόμαστε να ξέρουμε κατά την δική μας θεώρηση και σταματάμε το κουπί,ικανοποιημένοι που μπορούμε να συζητήσουμε περίτεχνα και να θίξουμε σορό θεμάτων και ας μην λέμε τίποτα.Το μυαλό πρέπει να παραμένει ανοιχτό,απο την γέννηση μέχρι τον θάνατο,μόνο το μυαλό συνεχίζει να εξελίσεται σε αντίθεση με το σώμα που αρχίζει να παραπαίει.Πως μένετε ικανοποιημένοι με τις γνώσεις σας?Ένα πτυχίο είναι αρκετό για να πιστοποιεί την ευγένια ή την ανθρωπιά σας?
Υπάρχει ένα φανερό μυστικό,όταν παραμένεις άνθρωπος δεν έχεις ανάγκη απο δικηγορίστικες τακτικές στο λόγο ή απο ιδεολογίες μάρκετινγκ του εαυτού σου.Είσαι απλά άνθρωπος και οτιδήποτε λές είναι ανθρώπινο και όχι παράγωγο μιας κουλτούρας αποσυντονισμού της σκέψης και της λογικής.Υπάρχουν πολλοί ευγενικοί άνθρωποι,που κάνουν μόνο αγενείς πράξεις.Συνειδητά επέλεξε ο καθένας το τι θα είναι και γιατί.Υπάρχουν πολλοί όμορφοι άνθρωποι,ελάχιστες όμορφες σκέψεις.Νομίζουμε πως μιλώντας ακομπλεξάριστα για τα πάθη,τους μαζοχισμούς,το σέξ,την βία,έχοντας αίσθηση του χιούμορ και του χαβαλέ έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα προς το να είμαστε αποδεκτοί και άρα να έχουμε μια αξία στο χρηματιστήριο της κοινωνίας του καπιταλισμού.Μπορούμε πλέον να πουλήσουμε τον εαυτό μας και τις ιδέες μας.
Δείξε μου τις μάσκες που κρύβεις,κάτω απο τις μάσκες που φοράς.
Το Σαλιγκάρι 